Processor typen

Momenteel gebruiken we een grote hoeveelheid computerapparatuur en apparaten die als fundamentele kern de processor of microprocessor bevatten, dus we gaan leren wat het precies is, naast het kennen van de onderdelen ervan, en natuurlijk zullen we ook bestudeer alle soorten verwerkers die momenteel bestaat, afhankelijk van de kenmerken, de fabrikant en het aantal kernen waaruit het bestaat.

wat is een processor?

We gaan beginnen met uit te leggen wat een processor is, en we zullen proberen het zo aangenaam mogelijk te maken, zodat degenen die minder ervaring hebben goed kunnen begrijpen waar we het over hebben en op deze manier beginnen te weten hoe hun apparatuur werken.

Allereerst herinneren we u eraan dat processor, CPU en microprocessor in principe hetzelfde zijn, en hoewel er in werkelijkheid enkele nuances zijn die ze kunnen onderscheiden op basis van bepaalde bijzonderheden, worden deze drie zelfstandige naamwoorden vanuit een algemeen perspectief als synoniemen gebruikt.

Een verwerker zou in principe het belangrijkste element zijn waarvoor verantwoordelijk is coördineer alle apparaten die deel uitmaken van een computerapparatuur.

Om ons een idee te geven: de processor zou het brein van een levend wezen zijn.

Onze hersenen zijn verantwoordelijk voor het ontvangen van informatie en het verzenden van opdrachten naar de verschillende delen van ons lichaam om bewegingen en processen uit te voeren, en dat is eigenlijk wat processors doen, dat wil zeggen: het beheren van alle elementen die deel uitmaken van een computer.

Om dit te doen, voeren ze numerieke processen uit, en in dit geval werken ze met binaire taal, zodat alle informatie exact en goed georganiseerd is, zodat de apparatuur naar behoren werkt.

onderdelen van een processor

Voordat we beginnen met het leren kennen van alle soorten processors die tegenwoordig bestaan, is het belangrijk dat we ook weten in welke onderdelen een processor is verdeeld.

De processorkern

De processorkern is het belangrijkste onderdeel waar informatie wordt beheerd.

Tot een paar jaar geleden hadden computers processors met één enkele kern (eigenlijk werd de kern zelf een processor genoemd), die verantwoordelijk was voor het beheer van absoluut alle informatie met betrekking tot de acties die nodig zijn om de computer goed te laten functioneren en om carry-operaties uit te voeren. van de taken die wij uitvoeren.

Beetje bij beetje zijn er echter computers met meer cores per processor verschenen. Dat wil zeggen, we hebben het idee van een processor als kernconcept verlaten en zijn overgestapt op een element dat bestaat uit meerdere processors of, zodat we elkaar begrijpen, uit meerdere kernen die meerdere zijn. oude één-coreprocessors.

Natuurlijk moeten we er in deze zin rekening mee houden dat elke kern een specifiek proces gaat beheren. Dat wil zeggen: als we één enkel proces gaan uitvoeren, hebben we in werkelijkheid maar één kern nodig, maar computers dragen steeds meer gelijktijdige processen uit te voeren, zodat ze elk door een andere kern worden beheerd, wat betekent dat alles met grotere snelheid kan worden uitgevoerd.

Dat wil zeggen dat elk proces wordt beheerd met de normale snelheid die door de kern wordt toegestaan, maar we zullen meer processen tegelijkertijd kunnen uitvoeren omdat we meerdere kernen hebben, wat ons vanuit een algemeen perspectief veel tijd zal helpen besparen.

Op deze manier is een computer met meer kernen in de processor niet noodzakelijkerwijs krachtiger, maar kunnen we wel meer processen tegelijkertijd uitvoeren zonder te hoeven wachten tot de ene klaar is om de volgende te starten.

Opgemerkt moet worden dat, afhankelijk van de processor die we aanschaffen, deze een ander aantal kernen zal hebben, en dat elke kern dezelfde of een andere snelheid kan hebben dan de rest van de kernen in dezelfde processor.

We kunnen bijvoorbeeld een achtcoreprocessor hebben, waarvan er vier op 3,8 GHz kunnen werken, terwijl de overige vier op een kloksnelheid van 2,5 GHz werken.

Binnen elke kern kunnen we, samengevat, de volgende elementen vinden:

• besturingseenheid: ze zijn een reeks elementen die de instructies beheren, die geen kleinere instructies bevatten waarvan het werk wordt verdeeld over de verschillende elementen van de kern.
• log geheugen: Dit is een klein geheugen waarin gegevens worden opgeslagen om te worden verwerkt. Het is een zeer snel geheugen, hoewel met zeer weinig capaciteit, ontworpen voor zeer nauwkeurige informatie.
• De rekenkundige logische eenheid: Het is ook bekend als ALU en is verantwoordelijk voor het uitvoeren van rekenkundige en logische bewerkingen met gehele getallen.
• De drijvende-komma-eenheid: werkt op dezelfde manier als de ALU, zij het met natuurlijke getallen. Op oudere computers bevond dit element zich niet in de kernel, maar werd het daarbuiten geïnstalleerd en heette het “Wiskundige coprocessor'.
• De eerste niveaus van de cache: De eerste niveaus van de cache bevinden zich ook in de kernel. Meestal bevat de kernel minimaal twee niveaus cachegeheugen.

Kloksnelheid van processor

Het wordt gemeten in cycli per seconde of Hertz (Hz). Ze werken met snelheden van miljoenen hertz, gigahertz en megahertz.

Elke processor gebruikt verschillende ontwerpen in zijn interne structuur, dus als je een Intel op 3,0 Ghz of een AMD op 3,0 Ghz vergelijkt, is het niet mogelijk om precies te weten of ze dezelfde snelheid zullen hebben of niet.

Intel-processors gebruiken doorgaans meer fasen om een ​​taak uit te voeren en zijn daarom doorgaans langzamer dan AMD.

Processor-cache

Het is ook erg belangrijk dat we weten wat de cache van de processor of microprocessor is.

Dit is een element waar we vaak niet de verdiende aandacht aan besteden, omdat we microprocessors aanschaffen die vooral nadenken over de snelheid van de kernen, maar nooit over de grootte van het cachegeheugen.

Hoewel het waar is dat ons team het cachegeheugen via andere processen kan simuleren, is het het meest effectief om te kiezen voor een microprocessor met een cache die echt voldoende is.

Om u een idee te geven: het cachegeheugen functioneert vergelijkbaar met RAM-geheugen.

Het zijn duidelijk twee heel verschillende dingen, maar het belangrijkste is dat je ongeveer begrijpt hoe ze werken.

Wat er gebeurt, is dat het cachegeheugen gegevens opslaat die verband houden met de programma's die we gebruiken, waardoor ervoor wordt gezorgd dat de computer niet voortdurend zijn toevlucht hoeft te nemen tot RAM of de harde schijf om taken uit te voeren.

Het doel hiervan is om effectief een aanzienlijke verhoging van de werksnelheid te realiseren.

Dit wordt bereikt omdat het cachegeheugen zich veel dichter bij de kernen bevindt, dus alle meest essentiële informatie waartoe de kernen voortdurend toegang moeten hebben, wordt hier beter opgeslagen dan ergens verder weg, en het zou daarom meer tijd vergen om deze te bereiken.

Interconnectie-elementen

En natuurlijk heeft een processor, om te kunnen werken, interconnectie-elementen nodig, dat wil zeggen elementen die het mogelijk maken dat alle elementen met elkaar worden verbonden om informatie uit te wisselen.

Als algemene regel zullen processors een bus gebruiken waarop alle lijnen zijn aangesloten, zodat de uitwisseling van informatie snel is en we een eenvoudiger stuk verkrijgen.

Er is echter ook de mogelijkheid om individuele lijnen te gebruiken die alle elementen met elkaar verbinden, maar dit is uiteraard iets veel complexer en uiteraard ook veel duurder.

Andere geïntegreerde elementen

Alle elementen die we tot nu toe hebben beschreven, zijn de essentiële elementen die we in elke huidige processor zullen vinden.

Het komt echter steeds vaker voor dat we microprocessors vinden die ook andere geïntegreerde elementen bevatten, zoals de volgende:

• geheugencontroller: Dit is een element dat zich voorheen buiten de processor bevond en dat verantwoordelijk is voor het tot stand brengen van de communicatie tussen de microprocessor en het RAM-geheugen. Door het echter in de processor te plaatsen, wordt een veel sneller beheer bereikt.
• Grafische kaart: het wordt steeds gebruikelijker om de grafische kaart in de processor zelf te integreren, hoewel opgemerkt moet worden dat dit soort kaarten niet al te krachtig zijn, maar ze helpen geld te besparen en het apparaatverbruik te verminderen. In dit geval wordt de processor een APU genoemd.
• PCI Express-controller: Het is verantwoordelijk voor de communicatie tussen de microprocessor en de grafische kaart, zodat hij, net als bij de geheugencontroller, in de processor een veel hogere snelheid bereikt bij elk type proces.
• Systeembuscontroller: Deze controller is het centrum waarmee de communicatie tot stand komt tussen de processor en de randapparatuur die we aansluiten op het moederbord van onze computer. Op dezelfde manier wordt, omdat het zich in de processor bevindt, ook de snelheid van het randbeheer verhoogd.

Ken alle soorten processors

En tot slot zijn er, zoals we u in het begin vertelden, verschillende soorten processors, die op drie verschillende manieren kunnen worden geclassificeerd, zoals u hieronder zult zien.

Classificatie op kenmerken

Allereerst is een van de meest gebruikte classificaties met betrekking tot de verschillende soorten processors de classificatie op basis van hun specifieke kenmerken.

• Atom-processors: ze zijn ontwikkeld door Intel en ontworpen met als doel weinig energie te verbruiken, dus worden ze vooral gebruikt in laptops, netwerkcomputers en in het algemeen voor die apparatuur waarin het belangrijk is om een ​​goede autonomie te bereiken en de levensduur van de batterijen te verlengen .
• Celeron-processors: Dit zijn processors die speciaal zijn ontworpen voor thuis. Ze zijn goed ontwikkeld voor surfen op internet en het uitvoeren van basistaken, maar niet voor gespecialiseerde taken.
• Kernprocessors: Het heeft twee of meer kernen, dus ze zijn ideaal voor vrijwel elk type taak, inclusief alles van thuis tot gespecialiseerde taken. Er zijn zelfs modellen met meer dan 16 cores, die over het algemeen gereserveerd zijn voor bedrijven die zeer grote verwerkingsvolumes nodig hebben.
• Pentium-processors: Dit zijn processors vervaardigd door Intel en ontworpen met het oog op thuisgebruik en kleine kantoren. Als het om de nieuwste generatie gaat, monteren ze over het algemeen twee kernen.
• Xeon-processors: Ze zijn speciaal ontworpen voor netwerken, dus ideaal voor servers. Er zijn er vanaf een kern, afhankelijk van de capaciteit die we nodig hebben.

Classificatie volgens fabrikant

Afhankelijk van de processorfabrikant hebben we in totaal drie soorten processors, namelijk:

AMD-processors

Het zijn de processors vervaardigd door AMD, een bedrijf dat op de tweede plaats staat op de markt voor dit soort elementen. Het heeft een breed scala aan modellen voor zowel thuis als op kantoor en voor gespecialiseerde bedrijven.

Voordelen

• Ze hebben het hoogste aantal kernen vergeleken met hun concurrentie, iets dat vooral aan te raden is als je meer kracht nodig hebt.
• Het beste merk qua prijs, er zijn momenten waarop we processors met voldoende kracht kunnen vinden vanaf € 150.

Nadelen

• Ze hebben meestal minder kracht dan Intel in single core.

Intel-processors

Het zijn de processors van Intel, die momenteel de wereldmarkt domineert. Het heeft ook een grote verscheidenheid aan verschillende modellen voor alle soorten apparatuur.

Voordelen

• Het merk met de hoogste energie-efficiëntie op de markt.
• Het merk met de krachtigste monocores, iets wat aan te raden is voor mensen die veel performance nodig hebben.

Nadelen

• Er zijn enkele merkprocessors die overschat worden.

VIA-processors

Het is minder bekend, maar het is een zeer gerenommeerd bedrijf dat gespecialiseerd is in processors met een laag verbruik en andere zeer kleine processors die speciaal zijn ontworpen voor draagbare apparaten en apparatuur.

Voordelen

• Het zijn chips die zich kenmerken door een laag verbruik en ontworpen zijn voor smartphones en laptops.
• Ze hebben meestal een meer concurrerende prijs met een goede kwaliteit.

Nadelen

• Ze hebben een lager vermogen dan Intel en AMD.

Classificatie volgens kernen

En tot slot is er ook de mogelijkheid om te praten over een classificatie of typen processors op basis van het aantal cores dat het bevat:

• Single-coreprocessors: Ze worden tegenwoordig niet meer vervaardigd. We vinden ze in de 286, 386, 486 en in de Pentium, Pentium II en Pentium III.
• Dual-coreprocessors: Het wordt steeds moeilijker om ze te vinden, maar het betekende een grote verandering in het beheer van processen op computers.
• Quad-coreprocessors: Ze komen tegenwoordig het meest voor, hoewel ze beetje bij beetje meer kernen vinden.
• Processors met meer dan vier cores: zijn ook bekend als multicore-processors, en in feite zijn het degenen die meer dan vier kernen hebben.